a mianowicie
  • Mianowicie a przecinki
    4.05.2017
    4.05.2017
    Szanowni Państwo,
    chciałbym się dowiedzieć, czy zasadne są oznaczone przecinki w zdaniach:
    Mianowicie(,) jeśli k i n należą do L i k jest mniejsze w sensie zwykłym od n, to k jest mniejsze od n w sensie porządku w L.
    Mianowicie(,) czasem okazuje się, że szukany obiekt jest właśnie takiej postaci.

    W obu przypadkach słowo mianowicie jest oczywiście nawiązaniem do wcześniejszej treści. Wydaje mi się, że przecinki są tu zbyteczne.

    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • a zwłaszcza…
    10.06.2015
    10.06.2015
    Szanowni Państwo,
    bardzo proszę o podpowiedź, które zdanie jest poprawne:
    a) W czasie wojny Azerbejdżan, a zwłaszcza miasto Baku stało się przestrzenią krwawych walk.
    b) W czasie wojny Azerbejdżan, a zwłaszcza miasto Baku, stał się przestrzenią krwawych walk.
    c) W czasie wojny Azerbejdżan, a zwłaszcza miasto Baku stały się przestrzenią krwawych walk.

    Dziękuję
    Pozdrawiam
  • przecinek a zdanie podrzędne
    31.12.2008
    31.12.2008
    Szanowni Państwo,
    chciałabym zapytać, czy w zdaniu: „Politycy częściej myślą o swoich osobistych korzyściach niż o wpływie, jaki mają ich działania, na życie obywateli” przecinek między słowami działania i na został użyty prawidłowo. Bardzo proszę o przybliżenie reguł interpunkcji w konstrukcjach tego typu.
    Z góry serdecznie dziękuję za odpowiedź,
    Katarzyna Olędzka
  • Polski autonomista a autonomista polski
    15.05.2017
    15.05.2017
    Interesuje mnie jedna kwestia, mianowicie: czy można używać sformułowania (na przykład) polski autonomista w znaczeniu ‘kogoś, kto jest autonomistą pochodzącym z Polski’, a nie ‘zwolennik autonomii Polski’? Przykład mógłby być taki (i to kompletnie hipotetyczne, poglądy roli nie grają): Sprawę autonomii Gdańska popierali zarówno autonomiści gdańscy, jak i polscy.
  • przecinek a powtórzone spójniki
    11.10.2011
    11.10.2011
    Witam,
    mam pytanie dotyczące spójników rozłącznych albo/lub/czy. Zasada mówi, że w wypadku, kiedy są one powtórzone i wprowadzają elementy równorzędne w zdaniu, należy stawiać przed nimi przecinek, np.: „Kup kawę albo herbatę, albo kakao”. A co w wypadku zdań o podobnej konstrukcji, ale takich, w których spójniki się różnicuje? Na przykład: „Kup kawę lub herbatę(,) albo kakao”. Czy po herbatę powinien być przecinek?
    Z góry dziękuję za odpowiedź.
    Z poważaniem
    AP, Lublin
  • Co zawieramy, a w co wstępujemy?
    14.10.2019
    14.10.2019
    Witam, zwracam się do Was z pytaniem odnośnie pewnego zwrotu. Mianowicie jaka forma jest prawidłowa: zawrzeć związek małżeński czy wstąpić w związek małżeński?
    Z góry dziękuje :)
  • Podróbka a zamiennik
    18.03.2020
    18.03.2020
    Dzień dobry.
    Chciałabym dowiedzieć się w sprawie, która była powodem kłótni z moim chłopakiem, mianowicie on jest zdania, że każda podróbka jest jednocześnie zamiennikiem ale nie każdy zamiennik jest podróbką. Ja natomiast uważam, że zamiennik to nie podróbka, tak samo jak podróbka nie jest zamiennikiem, ponieważ nie ma ona za zadanie zamieniać oryginalnego produktu tylko go naśladować. Kto ma rację?
  • accusativus cum infinitivo
    31.05.2011
    31.05.2011
    Czy zwroty w rodzaju „Zrób mi coś jeść/pić’’ można uznać za polski odpowiednik łacińskiej składni a. c. i.?
  • Inna sprawa to (,) czy…
    8.07.2015
    8.07.2015
    Szanowni Państwo,
    zastanawia mnie interpunkcja w zdaniu „Czy ma to wpływ na ludzkie zachowania, to inna sprawa”. Gdyby zamienić kolejność członów oddzielonych przecinkiem, widoczna byłaby podrzędność frazy „Czy…” i konieczność przecinka, więc chyba powinien się znaleźć również w wyjściowej wersji? A co ze zdaniem „Inna sprawa to czy ma to wpływ na ludzkie zachowania”?
    Z wyrazami szacunku
    Czytelnik
  • czuha
    22.12.2004
    22.12.2004
    Witam!
    Problem dotyczy słowa: czuha (wariantywnej pisowni czuchy), jednak jest on również szerszy.
    Odmienimy: czuże, ale czy również: czusze? Słowniki tego nie rozstrzygają, gdyż pod:
    a) braha – braże, brasze
    b) duha – duże, dudze
    c) puha – puże, pudze
Przeglądaj słowniki
Przeglądaj Słownik języka polskiego
Przeglądaj Wielki słownik ortograficzny
Przeglądaj Słownik języka polskiego pod red. W. Doroszewskiego